آدم‌ست دیگر، حال‌اش بالا و پایین دارد؛ گاهی بد، گاهی خوب، و ندرتن خیلی خوب، مثل امروز...
بعد خوش‌حال می‌شوی که وب‌لاگ داری و فکر
می‌کنی بین این همه بالا و پایینی که نوشته‌ای، می‌شود، جایی، گوشه‌ای، به
این روز خوب هم اشاره‌ای کنی، جوری که حتا، ذخیره‌ای بشود برای آینده‌ات،
جوری که ثبت‌اش کنی، جایی، برای همیشه...